Kamusal öğrenimin bir hak olarak ortadan kaldırılmasında önemli bir sıçramayı temsil eden “borçlanarak okuma” programı, uygulandığı ilk kuşak üzerinde yıkıcılar etkiler göstermeye başladı bile. Öğrencilerin üniversiteyi ücretsiz okumak için mezun olduklarında doğrudan doğruya borçlu sayılmasını ve ücretlerinin önemli bir kısmına el konulmasını öngören bu neoliberal programa göre mezunların çoğunluğu sadece öğrenci kredisi geri ödemelerine değil, bununla birlikte bankalara ve kredi kartı şirketlerine de borçlular.
NUS’un (Ulusal Öğrenci Birliği) yayınladığı rapora göre yıkıcı öğrenim borçları, yaşam maliyetlerinin artışı ve hükümetten gelen sosyal desteğin kısılmasıyla, üniversite mezunlarının önemli bir bölümü aile evlerinde kalmak durumunda bırakıldı. NUS’un belgesi, yıl başına 9.000 sterlin ödeyen ilk üniversite öğrencileri kuşağının neredeyse yarısının ebeveynleriyle birlikte yaşamaya geri döndüğünü gösteriyor.
Hükümetin, ülkenin yüksek öğretim sistemini “Sizi hayat için hazırlıyor” temalı iddialarıyla revize etmesiyle, öğrencilik sonrası hayat acımasız bir yıkım ile karşı karşıya kaldı. Öyle ki artan üniversite borçlarının toplamı, 2008 krizinin patlak verdiği ortalama ipotek (“mortgage”) oranlarının üçte birine eşitlenmiş durumda! Bunun yanı sıra ankete katılanların yarısı, aldıkları niteliksiz eğitimin karşılığında ödedikleri çok miktarda paranın, buna değmediğini söyledi.
Mezunlar için önemli bir ulaşım yolu olan demiryolları biletleri zamları, ücretlerden çok daha hızlı bir şekilde yükselirken, diğer verilere göre 2014 yılının sonundan bu yana yıllık konut fiyatları en yüksek seviyelerine ulaşmış durumda.
Ulusal Öğrenci Birliği’nin hazırladığı bu rapor, mevcut eğitim sisteminin özellikle kadın mezunları yüksek gelirli meslekler için yetiştirmediğini de vurguluyor. NUS Başkan Yardımcısı Sorana Vieru, “Bu araştırma, pek çok mezunun işsiz olduğunu, kötü ücretli veya güvencesiz ve esnek istihdamla çalıştırıldığını, bunların da özellikle kadınlar olduğunu gösteriyor. Mezunlar çifte bir tehlike ile karşı karşıyalar – eğitim için çok fazla para harcadıkları iş dünyasına giriyorlar, borçları asılı duruyor. Ancak önceki nesiller ile karşılaştırıldığında emek piyasasından çok daha az fayda görüyorlar, buna karşın yaşam maliyetleri yükselmeye devam ediyor ve refah güvenliği seviyesi düşüyor.” şeklinde konuştu.
