Açgözlü istihdam piyasası, aldığımız yüksek eğitimi yeterli görmüyor. Yeni üretilen neoliberal öğrenci modelinde dayatılan hırs ve rekabet etme zorunluluğu, gençliği dayanışma ve sorumluluk duygularından uzaklaştırıyor. Söylenen o ki neslimiz kişisel gelişim nesliymiş, sürekli gelişen, hayat boyu öğrenen bir nesilmiş. Bize sürekli kendimizi geliştirmemizi ve birbirimizle rekabet etmemizi nasihat ediyor. Sadece resmi rakamlara göre %25’i aşan genç işsizlik tablosu sanki hiçbir şey anlatmıyor gibi. Okurken çalışmak zorunda kalıyoruz, nitelikli eğitim alamıyoruz, mezun olduğumuzda iş bulamıyoruz, iş bulsak bile yasal kölelik mağduru oluyoruz. Maalesef çalışan değil, patron kazanıyor. İşte kapitalizmin gerçekliği budur.
